اهمیت به خاطر سپردن
هر آنچه امروز میآموزیم، برای آن است که آن را به خاطر بسپاریم تا در جلسهی کنکور همه را به یاد بیاوریم و این فرآیند شامل مجموعه فعالیتهایی مانند یادگرفتن، نگه داشتن و به یادآوردن مطالب است. در این فرآیند ابتدا مطلب در حافظه رمزگذاری و سپس بایگانی و در انتها فراخوانی میشود.
انواع حافظه از لحاظ مدت زمان نگهداری اطلاعات
حافظه کوتاه مدت: در حافظهی کوتاه مدت، اطلاعات به صورت کوتاه و ضعیف ثبت میشوند. در صورتیکه این اطلاعات ثبت شده به وسیلهی فعالیت بدنی تقویت نشوند، در مدت کمی محو و فراموش میشوند. به عنوان مثال اگر شمارهی تلفن دوست خود را به خاطر بسپارید ولی از آن استفاده نکنید یا دوباره به آن مراجعه نکنید، به زودی آن را فراموش خواهید کرد. گنجایش این حافظه محدود است و هنگامی میتواند مطلب تازه را بپذیرد که مطالب قبلی را به حافظهی بلند مدت منتقل و یا محو کرده باشد. حالا اگر در مطالعهی اولیه، مطالب خوب و درست درک نشوند و یا به موقع تکرار نشوند، به حافظهی بلندمدت منتقل نمیشوند و فراموش میشوند و یا اینکه با مطالب جدید مخلوط میشوند.
حافظهی بلندمدت: اطلاعات را به مدت طولانی در خود نگهداری میکند. گنجایش آن نامحدود است و با پذیرش مطالب جدید اطلاعات قبلی خود را از دست نمیدهد.
برای آمادگی در کنکور باید حجم زیادی از مطالب را بخوانیم و تا زمان برگزاری آزمون که غالباً مدتی است طولانی، آنها را نگهداری کنیم. داشتن یک حافظهی خوب و قوی، نه تنها مفید، بلکه یک ضرورت است. از این رو باید به تکنیکهای تقویت حافظه مجهز شد و با فراموشی مقابله کرد. ضعیف یا قوی بودن حافظهی آدمی، امری مادرزادی نیست. با رعایت مواردی میتوان آن را تقویت کرد.
بیشتر بخوانید: 8 ماده غذایی برای تقویت حافظه و مغز
چند راه برای افزایش حافظه
1ـ برای افزایش قدرت حافظه باید دقت و تمرکز حواس خود را افزایش دهیم. به عنوان مثال، اگر مطلبی را چندین بار بخوانید و ندانید که چه نکاتی از آن را میخواهید برداشت کنید و روی آنها دقت نداشته باشید، آن مطلب به حافظهی شما منتقل نمیشود.
2ـ درس خواندن همراه با اضطراب و احساسات منفی، مانند ترس از امتحان، نمره و یا نگرش منفی به یک درس یا یک دبیر، یادگیری را سرکوب و حافظه را ناتوان میکند.
3ـ بهترین لحظات برای یادگیری را در نظر بگیرید. بطور کلی از همان ساعات اول بیداری، مغز آماده بوده و انرژی ذهنی بیشتری نسبت به سایر اوقات دارد. البته به این مسئله توجه نمایید که گاهی موقعیتهای بیرونی وضعیت بهترین لحظه را زیرسؤال می برد و فرد طبق شرایط خاص خود حال خوب یا حال بد خود را پیدا می کند مثلاً برخی از داوطلبان شب هنگام آرامش بیشتری نسبت به صبح در خانه دارند و به نوعی عوامل حواسپرتی بسیار محدودتر است که در آنصورت آمادگی مطالعه را در وی مضاعف می سازد.
4- سلامت عمومی بدن در کارکرد حافظه مؤثر است. برخی بیماریها مانند مشکلات غدهی تیروئید، افسردگی، صرع و... قدرت حافظه را کاهش میدهند به همین خاطر باید مراقبت سلامتی خود باشید.
5ـ مطالب را تا جایی که ممکن است به صورت خلاصه، رمز شده و طبقهبندی شده به خاطر بسپارید تا بهتر در حافظه ثبت شوند.
6ـ ذهن خود را با مطالب غیرضروری پُر و انباشته نکنید. در این صورت حافظهی شما ضعیفتر میشود.
7ـ یکی از عوامل مؤثر در داشتن حافظهی خوب، مرور مطالب است. به اندازه، به موقع و به شیوهای درست، مرور کنید.
8ـ بازگویی مطالب بیش از بازخوانی آن، مطالب را در ذهن نگه میدارد البته به آن شرط که سرعت مطالعهی شما را بیش از اندازه کاهش ندهد.
9ـ مطالبی را که در شروع و پایان مطالعه میخوانید، در حافظه بهتر باقی میمانند ولی احتمال فراموشی مطالب میانی بیشتر است. مطالب میانی نیاز به مرور بیشتری دارد. بهتر است زمان مطالعهی هر مبحث را بین 45 تا 90 دقیقه تنظیم کنید تا حجم مطالب میانی کمتر شود. همچنین پس از چند دقیقه استراحت، کارایی حافظهی شما مجدداً افزایش مییابد.
10- بین یادگیری نکات مهم و جزئی یک مطلب فاصله بیندازید. سعی نکنید که در وهلهی اول مطالعه، مفهوم و نکات اصلی را به همراه جزئیات کماهمیت آن، یکجا یاد بگیرید.
11ـ فاصلهی خواندن یک درس و انجام تمرینات آن را رعایت کنید. فاصله دادن بین تمرین یک موضوع و خواندن آن، به ماهیت درس، میزان علاقه و نیز وقتی که در اختیار دارید، ارتباط دارد. هر چه مطلب جالبتر باشد، باید فاصلهی خواندن مطلب و تمرین آن را کمتر کنید. در دروس حفظ کردنی که مشکل اصلی، فرّار بودن آن است، تمرین را با یک فاصلهی زمانی از خواندن انجام دهید تا مطالب فرّار مشخص شوند و بتوانید بعداً آنها را تکرار کنید. اگر درس دین و زندگی را بخوانید و بلافاصله تست حل کنید، نمرهی شما بالا خواهد بود ولی با این کار نمیتوانید قسمتهای فرّار را بشناسید. در نتیجه ضعفهای شما در این درس پنهان خواهد ماند.
12ـ دو مطلب مشابه مانند ادبیات و عربی را با فاصلهی زمانی و تأخیر از یکدیگر بخوانید تا در یادگیری و حافظهی شما تأثیر منفی نداشته باشند.
15ـ برای داشتن یک حافظهی خوب باید بدانید که چه مطالبی را فراموش میکنید. بدترین حالت آن است که ندانید چه چیزی را فراموش میکنید. اگر میخواهید با فراموشی مقابله کنید، دایم در حال شناسایی و شکار نکات و مطالب فرّار باشید.
16ـ یکی از روشهای مؤثر در حفظ کردن، استفاده از «تداعی» است. دانشمندان راز حافظه خوب را، تداعی میدانند. حفظ کردن و تکرار محض یک مطلب، 50% کمتر از روش تداعی مطلب بازدهی دارد. مثلاً از تصویر یک دانشمند میتوانید نام او را تداعی کنید. تداعیهایی که توسط خود شما ساخته میشود، بیشتر در حافظهتان میماند. تا این که دوستان شما آن را بسازند و شما از آنها استفاده کنید. «قرینهسازی» یک راه دیگر تداعی است. مثلاً برای به خاطر سپردن استکان از قرینهی نعلبکی استفاده کنید تا استکان در حافظه نقش بندد. برای اطلاعات دشوار طولانی، واژهسازی و رمز کردن مطالب، نوعی تداعی است. برای مثال کلریدهای مس، جیوه، نقره و سرب، رسوب هستند. میتوانید این رسوبها را به صورت کلرید «کلریدهای مجنس» به خاطر بسپارید.
17ـ یکی دیگر از روشهای به خاطر سپردن، سؤال و پرسش دیگران از شماست. از دیگران بخواهید پرسشهایی را که احتمالاً پاسخ آنها را فراموش میکنید از شما بپرسند.
18- از روشهای مختلف به خاطرسپاری در کنار یکدیگر استفاده کنید. چهار نوع حافظه عبارتند از: حافظه بینایی، شنوایی، بیانی و نوشتاری. حافظه هر یک از ما در زمان واحد هم شنوایی، هم بینایی و هم حرکتی است. یک فرد عادی، هر اندازه هم که مثلاً حافظه بینائیش ضعیف باشد، آنقدر قدرت دارد که به او امکان بدهد خصوصیات جسمی والدینش را به خاطر بیاورد. بنابراین نبایستی انتظار داشت که به افرادی بر بخوریم که کاملاً و منحصراً دارای یکی از انواع حافظهها که از هم متمایز کردهایم باشد. حافظه در آن واحد به انواع مختلف آن متعلق است ولی این مسئله نیز حقیقت دارد که اکثر حافظهها به یکی از این چهار گروه بیش از بقیه وابسته هستند. به هر حال هنگامی که شکل غالب حافظه شما مشخص شد، باید سعی در تقویت آن در جهت مناسب و ضمن تداعی کردن با دیگر اشکال حافظه نمایید. در صورتی که از چند نوع حافظه استفاده شود، شخص چیزها را بهتر، به شکلی دقیقتر و کاملتر به خاطر خواهد آورد.
19- از وارد کردن حالات آگاهی ضد و نقیض خودداری کنید: اگرچه این اصل کاملاً واضح است، ولی بهتر است حداقل در مورد آن تذکراتی بدهیم. به این ترتیب، هنگامی که سعی در یادآوری خاطرهای میکنید و سریعاً به ذهن شما نمیرسد، گاهی اوقات چشمهای خود را میبندید تا از هر گونه احساس بینایی که ممکن است با ایجاد تصویر این خاطره مخالفت کند جلوگیری کنید. به همین دلیل برای ضبط یک واقعه در حافظه یا به خاطر آوردن آن حداقل در آرامش و سکوت به دنبال آن به جستجو بپردازید. در غیر این صورت بایستی نیروی توجه زیادی برای از بین بردن تأثیر محیط صرف کنید. این کار باعث خستگی اضافهای میشود که بر خستگی حاصله از فعالیت به خاطر سپردن، افزوده میگردد. در صورتی که شخص مجبور به انجام کار ذهنی در سروصدا باشد، میتوان گوشها را با کمک وسایلی پوشاند. این وسایل را میتوان از بازار خریداری کرده، یا اینکه به کمک یک قطعه پنبه و چربی آب شده گاو این کار را انجام داد. گاهی اوقات ممکن است این وسایل در مراحل اولیه باعث ناراحتی شود ولی پس از یک هفته آن چنان به آنها خو میگیرید که حتی هنگامی که سروصدا وجود ندارد نیز مشکل میتوان آنها را کنار گذاشت.
فراموشی
همهی افراد از جمله افراد تیزهوش، جوان یا سالمند گرفتار فراموشی میشوند. گاهی فراموشی دردسرساز و گاهی یک نعمت است. بسیاری از خاطرات و حوادث تلخ و آزاردهنده که تعادل روانی افراد را به هم میریزد، با کمک فراموشی از خاطر میروند. در این موارد فراموشی مفید است.
عوامل مؤثر در فراموشی
1ـ گذشت زمان: استفاده نکردن و به کار نبردن مطالب آموخته شده و تکرار نکردن آنها، بهطور قابل ملاحظهای میزان حضور ذهن و یادآوری را کاهش میدهد. گذشت زمان مهمترین عامل فراموشی است.
براساس تحقیقات «ابینگهاوس»، سرعت فراموشی پس از یادگیری اولیه بسیار زیاد است و پس از آن بهتدریج کم میشود. بهطوری که برای هجاهای بیمعنی 20 دقیقه بعد از یادگیری 42% ، پس از 1 ساعت 56%، بعد از 9 ساعت 64% پس از 1 روز 66%، بعد از 1 هفته 75%، و پس از 1 ماه 79% فراموشی ایجاد میشوند.
نمودار مقابل منحنی فراموشی را با گذشت زمان نشان میدهد:
2ـ یادگیری ضعیف: اگر به جای فهمیدن مطالب آنها را حفظ کنیم و در همان بار نخست مطالعهی ما دقیق و عمیق نباشد، به سرعت آنها را فراموش میکنیم.
3ـ تداخل مطالعه: هر مطلبی که یاد میگیریم، در به خاطر سپردن مطالب بعدی که میآموزیم مؤثر است. البته عکس این امر نیز صادق است و گاهی مطالب جدید میتوانند مانع جاگیری مطلب قبلی در حافظه شوند. این موضوع وقتی روی میدهد که بین مطالعهی دو موضوع، فاصلهی زمانی مناسبی وجود نداشته باشد و یا دو موضوع شبیه به هم باشند. مثلاً درس ادبیات و عربی اگر به دنبال هم مطالعه شوند، فراموشی آنها تسریع میشود.
4ـ اضطراب: هر موضوعی را که با اضطراب، افکار منفی و یا در حالت هیجانزده مطالعه کنیم، به سختی به حافظه منتقل میشود و بعداً آثار زیادی از آن در ذهن باقی نمیماند. همچنین اضطراب مانع حواس جمعی و حضور ذهن ما و یادآوری در جلسهی آزمون میشود.
5ـ نداشتن علاقه: آدمی آنچه را که دوست دارد، زودتر هم بهخاطر میآورد. علاقه نداشتن به یک موضوع، فراموشی را تسریع میکند.
6ـ فشرده خوانی: مطالبی که بدون وقفه و بدون استراحت یا فشرده میخوانیم، زودتر فراموش میشوند. به همین دلیل سوادی که یک شبه در ذهن جای گیرد، یک شبه هم از بین میرود.
7ـ تغییر محیط: بسیاری از داوطلبان شکایت میکنند که وقتی در خانه از خودمان امتحان میگیریم، بهتر عمل میکنیم ولی در جلسات رسمی آزمونها حضور ذهن خوبی نداریم. برای این دسته از کنکوریها و دانشآموزان، تغییر محیط ممکن است باعث فراموشی شود. با شرکت در کنکورهای آزمایشی و سایر امتحانات رسمی، این مشکل به تدریج حل میشود.
ارسال نظرات